Een gevoel dat we allemaal kennen, maar wat enkel door jezelf veroorzaakt wordt. Er is op geen enkele manier mogelijk dat de ander jou afwijst.
Ondanks dat de meesten cognitief wel begrijpen dat ze niet zijn afgewezen, geloven we nog vaak deze illusie. Als de ander niet de relatie met je wilt aangaan die jij wel wilt, je die leuke job niet krijgt, je niet bent uitgenodigd voor een feestje waar je bij had willen zijn, iemand ‘nee’ tegen je zegt. Het raakt je. En dat is niet om wat de ander tegen je zegt, maar om wat jij op dat moment gelooft over jezelf: ik ben niet goed genoeg, ik ben niet leuk/knap genoeg, zie je wel; ze willen me er niet bij hebben. Je trekt jezelf in twijfel, en daar start de afwijzing naar jezelf.
Maar waar uiteindelijk het meeste pijn ervaren wordt is de afwijzing op de afwijzing. En ik kom dit veel tegen in het onderzoek met clienten: weerstand hebben op wat er op dat moment gevoeld wordt. Het afwijzen van de emotie: “ben ik hier nog door geraakt? Doe even normaal. Laat je niet uit het veld slaan hoor. Ga je hier nou moeilijk over zitten doen? Dit moet je aankunnen, stel je niet zo aan”.
Het is het meest destructieve wat je jezelf aan kan doen en het werkt volledig averechts: ontkennen en afwijzen wat je voelt. It doesn’t make any sense. Juist het feit dat je geraakt wordt zegt een he-le-boel over jezelf, over wat je belangrijk vindt, wat je fijn/niet fijn vindt, wat je wel/niet leuk vindt. LISTEN TO IT VERY CAREFULLY! Want als ik vraag aan coachees of ze dan maar niet meer geraakt willen worden door situaties, is het antwoord altijd ‘nee’. Er gebeurt dus precies wat je wil dat er gebeurt.
Onbevooroordeeld naar binnen kijken brengt een onvoorspelbaar gevoel van vrijheid met zich mee. Wat als alles wat je voelt, elke sensatie die je ervaart in je lijf, elke gedachte die voorbij komt, elk oordeel dat je hebt, er gewoon mag zijn. Je enkel de aanschouwer bent van dit alles, zonder het ook maar op welke wijze dan ook af te wijzen. Hoe vrij denk je dan dat je bent? Het is ook de enige keuze die je hebt, want alles wat je afwijst in jezelf is er al. Je vecht met de realiteit en dat verlies je, 100% van de tijd.
