Een onderwerp waar veel vragen over komen, wat ik volledig begrijp, want voor mij is dit ook een behoorlijke zoektocht (geweest). Tegenwoordig zeg ik liever: mijn ja’s en nee’s – thank you BK, aangezien ‘grenzen’ nogal hard klinkt en het helemaal niet iets hards hoeft te zijn. Het gaat erom: heb je jouw Ja’s en Nee’s helder? Zo niet, lees mee!
Kunnen aangeven wat je wel en niet wilt is een vermogen dat enkel volledig helder is als je in verbinding bent met jezelf en de liefde die je bent. Ervaar je geen helderheid hierin, dit is waarom: de angst om niet geliefd te zijn. De enige reden waarom we niet duidelijk zijn over wat we wel en niet prettig of ok vinden is de angst voor afwijzing vd ander. Echter, wat er gebeurt wanneer je geen heldere ‘grenzen’ hebt is dat je continue jezelf afwijst. Precies waar je bang voor bent is aan het gebeuren: het gevoel van afwijzing. Keer op keer op keer dat jij niet aangeeft wat je (niet) wilt. Jij bent de enige die jou kan afwijzen. Niemand anders.
Natuurlijk is het fijn compassie te hebben voor een ander, verder te kijken dan het gedrag, de angst kunnen zien achter boosheid, de machteloosheid opmerken wanneer iemand zich verdedigt of fel is. Prachtig als je het vermogen hebt om je niet te laten leiden door de oppervlakte, MAAR compassie en begrip is NIET het zelfde als tolerantie. “Ik begrijp je, ik herken het, ik voel compassie voor je, maar ik tolereer je gedrag richting mij niet”.
Elk ander is een reflectie van jou, hoe werkt dat dan in deze situatie? Als een ander jou benadert op een manier die je niet prettig vindt, dan reflecteert dit dat jij jezelf niet prettig benadert. Zolang jij de ander ruimte geeft jou zo te benaderen, ben jij onprettig naar jezelf. De ander voelt dat dit bij jou mogelijk is én dus heb jij geen heldere Ja/Nee’s. Of jouw Ja/Nee’s redelijk zijn, of dat anderen ze ook hebben: it doesn’t matter! Het gaat erom: jij ervaart het als onprettig. Een subjectieve ervaring en toch mag je dit zien als jouw waarheid en aangeven wat het met je doet. Blijf bij jezelf, praat niet over wát de ander doet – dat is nl jouw opvatting, maar hoe het voor jou is. Dat is essentieel!
